Гулз гэдэг нь манай орны "Мянган гулзатын нуруу" гэдгээс үүсэлтэй, орчин цагийнхаар бол угалз гэсэн үг. Молхи бичээч миний бие түүнийг “цагаан гулз” гэж нэрлэхээр бүдүүн зүрхлэв.
Хималайн хажир нь “бүргэдийн толгой, далавчтай бөгөөд арслангийн бие цогцостой” гэж Славян ардын нэгэн домогт бас өгүүлжээ.
Галбын говийн хулан, Хустайн тахь, Танзани нутгийн алаг тахийн зовлон, жаргалын тухай товчхон өгүүлэхийг зорив. Гэрэл зураг сонирхогч өчүүхэн миний бие бээр эдгээр зургийн төлөө цөөнгүй сар жил бэдрэхдээ нар сар, цас бороо, салхи шуурга, ялаа шумуул мэтийн ааш авирыг олох гэж багагүй зүдэрсэн болой.