Саяхан миний найз, Бельгийн вант улсын гэрэл зурагчин Яан Локус ирж зураг авч миний бие дагалдан явж тусаллаа. Тэрээр өмнө нь Монголд хэд хэд ирсэн бөгөөд манай орон ямар хурдтай өөрчлөгдсөнийг ихэд гайхна. Нэг орой тэрээр сэхээтэн голдуу, бас чинээлэг болж эхэлж байгаа айлын гэрт болсон цайллагад очиж ирээд надад ярихдаа

Өнгөрч буй долоо хоногийн нэг их анхаарал татсан сэдэв бол газрын тухай хуульд орсон манайд 180 хоносон гадны иргэн газрыг 60 жилээр цаашдаа 40 жилээр өмчилж болно гэсэн хуулийн төсөл, энэ тухай болон төмөр замын бодлогын тухай олон тв-гээр гарсан “100 чухал сэдэв” нэвтрүүлэг байлаа.

Бид сэтгэл зүйн хоосролоос айж ,маргааш үгээгүй хоосон болохоос айж , долларын ханш өсөхөөсайж, нүүрс, цэсний үнэ унахаас айж, өвчин тусаад эмчлэх мөнгөгүй тарчилахаас айж, авилгагаар баяжсан нь илэрэхээс айж …ер нь л бүгд ирээдүйгээсээ айж амьдарч байна.

Манай нэрт драматур Д.Намдаг агсан маш үгэнд дуртай хүн байсан тухай түүний гарын шавь Ш.Гүрбазар ихэд ярьдаг билээ. Намдаг гуай гадуур уншигдаад шуугиад байгаа номыг уншсан хүнээр нь эхлээд яриулдаг байжээ. Ном уншсан хүн хэрвээ сайтар ойлгосон бол бусдад ярихдаа гол зүйлийг нь хэлж чаддаг. Тэгж яриулсны дараа нарийвчлан ойлгохоор тухайлан сонгож унших бас их сайн арга гэж би боддог.

Аглуу ингэж хэлээд байдаг нэг хошин шог байдаг. Нэг хэсэг хүмүүс ч хоорондоо “Зохицуулна аа” хэмээн ярьж, инээлдэж байгаад тэгсгээд мартагджээ. Уг нь ардчилсан улс оронд төр асуудалд оролцох бус зохицуулах ч ёстой ажээ.