Нилээд хэдэн жилийн өмнө одоо алга болсон Туул рестораны дэргэд байсан хуучин номын дэлгүүрээс дууны шүлгийн түүвэр харж зогстол ийм дөрвөн мөр олж үзээд үнэхээр үнхэлцэгээ хагартал баярлаж билээ.

Өнгөрч буй долоо хоногийн нэг их анхаарал татсан сэдэв бол газрын тухай хуульд орсон манайд 180 хоносон гадны иргэн газрыг 60 жилээр цаашдаа 40 жилээр өмчилж болно гэсэн хуулийн төсөл, энэ тухай болон төмөр замын бодлогын тухай олон тв-гээр гарсан “100 чухал сэдэв” нэвтрүүлэг байлаа.

Монголд кино урлаг бараг л дэлхийд кино үүссэн цагаас нэг их хоцролгүй дэлгэрч эхэлсэн байдаг. Гэхдээ манай кино урлаг эхнээсээ л социалист реализмын гол төлөөлөл байсаар иржээ. Уран зохиол, уран зураг хөгжсөн оронд кино урлаг хурдан хөгждөг гэдэг.

Аглуу ингэж хэлээд байдаг нэг хошин шог байдаг. Нэг хэсэг хүмүүс ч хоорондоо “Зохицуулна аа” хэмээн ярьж, инээлдэж байгаад тэгсгээд мартагджээ. Уг нь ардчилсан улс оронд төр асуудалд оролцох бус зохицуулах ч ёстой ажээ.

Олонхиороо асуудлыг шийддэг нь ардчиллын зарчим юм. Одоогоор үүнээс дээр юм олоогүй ч гэдэг. Гэхдээ ард түмний олонхи нь тэнэг бол тэнэг л сонголт хийнэ гэж бас ойлгож болно. Энэ дэлхийд ухаантан нь тэнэгээсээ ямагт цөөн байсаар ирсэн. Байх ч болов уу?

Би энэ үгийг хятадын хэвлэл дээр олонтоо харж байсан. Анхны гарал нь өрнөдөөс эхтэй ч байж мэдэх юм шүү. Хэрвээ хүсэх юм бол би дараа нягтлаад өгч болно. Би одоогоос арваад жилийн өмнө охиныгоо Америкаас амралтаараа ирчихээд байхад нь салхинд гаргах санаатай Дархан цаазат Богд хан уулын Тахилтын ам руу явахдаа энэ үг ёстой орой руу минь орох шиг болж билээ.