Миний бие орчуулагч Гамбино буюу Н.Ганбаттай хамтраад “Улаан номын хөмрөг” гэсэн цуврал орчуулга голдуу номнууд гаргаж эхлээд байгаа билээ. Тэрээр саяхан утастаад нэг ном авч ирж орчуулах санал тавилаа. Өнөөх номыг нь дөрөв хоног толгой дээш таталтгүй уншаад бүр мэл гайхлаа.

Монголчууд бид яагаад эр нөхрөө та гэж дуудаад хоймортоо тахиад, халамжлаад байдаг вэ гэвэл өөрийг нь үр хүүхэдтэй нь сайхан авч явж байгаа болохоор тэр жаргалаа удаан хадгалах гэж тэр шүү дээ. Аль нэг нам хүчин, ерөнхийлөгч, ерөнхий сайд яг л “сайн гэрийн эзэн” шиг байвал “эхнэр” “хүүхэд” бид хоймортоо шүтээд л халамжлаад л та нарыг удаан л байлгахыг бодно шүү дээ!

Анастасия Филатовагийн удирддаг байсан “Хүүхдийн төлөө фонд” ямар төсөвтэй байсныг олох гээд чадсангүй. Мэдээж хийж бүтээсэн нь нүдэн дээр ил шүү дээ. Олон улсын хүүхдийн Найрамдал зуслан, Хүүхдийн ордон, Гэрлэх ёслолын ордон, Хүүхэд залуучуудын үндэсний парк, Залуу техникчдийн ордон…гэх мэтээр ил харагдаж байгааг тоолоход л хангалттай.

Ноднин жил Хятад хэлнээс Д.Болдбаатарын орчуулсан “Муухай Хятад хүн” гэх номыг аваад уншиж үзлээ. Ерөөсөө сэтгэл хөдөлсөнгүй. Тэр Тайвань нөхөр өөдтэй муулсангүй юу, эсвэл бид өдөр бүр нүүрний номноосоо өөрсдийгөө ямар муухай хүмүүс гэдгээ харсаар байгаад бидний хажууд Муухай Хятад хүн жулдав уу, бүү мэд?

Ардчилалд шилжээд ч гэхүү, тусгаар тогтнолоо өөрсдөө мэддэг болоод ч гэхүү өнгөрүүлсэн 25 жилийг хархад зарим юмс огт танигдахгүй болтлоо өөрчлөгджээ. “Түц”ээр эхлээд тохиролцооны мухлаг болоод, одоо хэдийнээ сүпер маркет болсон хамгийн ойрхон дэлгүүрээр жишээ авахад л ойлгомжтой... Үзсэн харсан, хэссэн тэнэсэн, өмссөн зүүсэн, баяжсан, хөлжсөн гээд тоочвол эцэсгүй яриа болно.

Аливаа нийгэм өөрчлөлтийн үедээ “нялхсын өвчин” тусдаг ажээ.