“Өдрийн сонин”-д “Эх орон сумаас эхэлнэ” хэмээх сонирхолтой булан буйг миний бие унших дуртай. Хөдөөний боргил хүүхдүүд эрдэм ном сурч, эрийн цээнд хүрсэн намтар нь, сум нутгийнх нь үүх түүх, адал явдал нь, ялангуяа нэг сумаас төрсөн олон өөр мэргэжлийн улс эх орныхоо бүтээн байгуулалтад хувь нэмрээ оруулж яваа нь зөвхөн сонирхолтой төдийгүй, эх нутгаараа бахархах хүмүүжлийн ач холбогдолтой юм.

1972 он гэдэг манай үеийнхний буюу 80 онд сургуульд орж, 90 онд төгсөгчдийн төрж байсан үе юм. Тэр үед АНУ бол төмөр хөшигний цаадах заналт дайсан маань байж. АНУ ч биднийг мэдээж бас найзаа хэмээн харж байгаагүй нь ойлгомжтой. Гэхдээ энэ нь зөвхөн улс төрийн хүрээнд юм л даа.

Өнөөдөр 2013 оны 12 сарын 21. Яг одоо дэлхийн хэвлэл мэдээлэл манай улсын тухай юу бичиж байна вэ?

Монгол Соёлын Төв, АНУ дахь Элчин Сайдын Яамтай хамтран зохион байгуулдаг Олон Улсын Монголч Эрдэмтдийн Бага Хурал өнгөрсөн 5 сард Вашингтон хотноо амжилттай болж өнгөрлөө.

АНУ дахь “Монгол Соёлын Төв” 2007 онд АНУ-д амьдарч буй монгол иргэдийнхээ үр хүүхдийн монгол хэл соёлыг хадгалах, хөгжүүлэх, сэргээх, өвлүүлэх, зорилгоор “Монгол хэл соёлын зуслан”-г санаачилж, Индиана мужийн Блүүмингтон хотноо орших “Төвд Монголын Шашин Соёлын Төв”-тэй (тэргүүн нь Ажаа гэгээн) хамтран амжилттай зохион байгуулсан түүхтэй билээ.

Парламентаас буруу шийд гарах тохиолдол олонтоо. Ерөнхийлөгч нар ч цаг тухайд нь тийм шийдвэрт хориг тавьж буй харагддаг. Олуулаа атлаа яагаад парламентаас заримдаа маш муу үр дагавартай шийд гардаг вэ? Ерөнхийлөгч ганцаараа яагаад байнга маш зөв хориг тавиад байдаг вэ?