Монголчуудын хоолны үндсэн хольц нь малын мах мөн боловч бидний өвөг дээдэс, малчин ардууд буянт мал сүргээ хайрлан энхрийлж, зөвхөн зун, намрын улирал өнгөрч, малын сааль сүү татарсан үед хотон дахь малаасаа ялгаж заазалж иддэг, цагаан сараас хойш намар болтол тарга тэвээргээ авч гүйцтэл нь мал гаргахыг цээрлэдэг уламжлалтай байжээ.

Өмнөд Африкаас гаралтай энэ ургамлыг бараг 3000 жилийн өмнөөс Эртний Египетэд тарималжуулж эмчилгээний зориулалтаар хэрэглэж байжээ. Зуун настыг олон улсад Aloe хэмээн нэрлэдэг бөгөөд дэлхий дээр 300 гаруй зүйл байдаг.

Дорно дахины шинжлэх ухаанд хий, шар, бадганы төрлийн хүн гэж байдаг. Энэ нь энергийнх нь төвшин буюу махбод тус бүрийг илчийн хэрэгцээгээр нь тодорхойлж байгаа хэрэг юм. Үүгээрээ хүн өөрийгөө зохицуулаад явж болдог байна. Ингээд хоол ундаагаа хэрхэн зохицуулах талаар товч зөвлөе.

Хүмүүс шарсан хоол, түүн дотроо шарж, хайрсан мах, төмс зэрэгт дуртай байдаг нь хоол боловсруулах дулааны энэ арга хэрэглэх явцад үүсч бий болдог сайхан амт, үнэр, өнгө, шүүслэг зөөлөн байдалтай холбоотой.

Монгол түмэн маань үндэсний хэмжээний баяр ёслол болох цагаан сараа өргөн дэлгэр тэмдэглэх гэж байна. Цагаан сарын уламжлалт идээ зоогийн нэг төрөл нь яах аргагүй бууз байдаг. Ууц, шүүс тавих, тавгийн идээ засах зэрэг нь урьдаас хийгддэг ажил, бас тэгээд шинийн гурван өнгөрмөгц хурааж авдаг идээний зүйл. Харин буузны хувьд өөр.

Ургамлын гаралтай хүнсэнд агуулагддаг нийлмэл нүүрс ус болох эслэг нь ургамлын биед боловсорч шимэгддэггүй хэсэг нь юм. Үүнийг англиар fiber, оросоор клетчатка, бас ширхэглэг хүнс ч (пищевые волокна) гэж нэрлэдэг.