Монголчуудын үндэсний их баяр наадам ойртсоор байна. Нийтлэлч миний бие хэдэн жилийн өмнө “Наадмын хуушуур” гарчигтай нийтлэл бичиж “Баабар.мн”-д тавьсныг хэдэн арван мянган хүн уншжээ. Цагаан сарыг буузгүйгээр тэмдэглэдэггүйн адил баяр наадмыг хуушуургүйгээр төсөөлөхийн ч арга байхгүй.

Сайхан хувцасласан, цэвэр цэмцгэр, эелдэг зан аальтай бүсгүй хүн орчноо байнга чимэж, ялангуяа хамт ажилладаг, ойр орчны эрчүүддээ гэрэл гэгээ болж байдгийг ямагт санаж явах нь юу юунаас чухал билээ.

Шорлог буюу орчин үед түгээмэл тархсан барбекью хэмээх шарсан махан хоол чухам хаана анх бий болсныг таахад хэцүү боловч зарим судлаачид үүнийг монгол гаралтай хэмээн нотолж буйг анзаарахгүй өнгөрч болохгүй. Тухайлбал, Тэмүүжин хаан харлаг тэх агнаж шарж идсэн тухай “Монголын нууц товчоо”-нд тодорхой өгүүлсэн байдаг.

Улсын төв номын сангийн барилгын нүүрэн талд нэгэн эрхэм хүний хөшөө бий. Энэхүү хөшөөг Монголдоо төдийгүй дэлхийд нэрд гарсан эрдэмтэн, зохиолч, сэтгүүлч, орчуулагч, угсаатны зүйч, соён гэгээрүүлэгч, билгүүн номч Бямбын Ринчен агсны дурсгалыг мөнхжүүлэх зорилгоор түүний мэндэлсний 100 жилийн ойг тохиолдуулан 2005 онд босгожээ.

Аливаа улс үндэстний хоол хүнсний зүйлээ бэлтгэж боловсруулах арга ухаан нь тухайн үндэстэн, ястны соёл, аж төрөх ёс, зан заншил, байгаль, цаг агаар, мал, газрын баялаг, эдийн засаг зэрэгтэй салшгүй холбоотой бөгөөд түүхийн он жилүүдийн туршид нийгмийн хөгжил, хүмүүсийн хэрэглээг даган шинээр бүрэлдэхийн сацуу өмнөх үеэсээ хойч үедээ уламжлагдан үлдэж цаашид боловсронгуй болж хөгждөг зүй тогтолтой билээ.