Манай улсын Драмын театр бас нэгэн өвлийнхөө нээлтийг хийлээ. Театрууд улирлын нээлтээ тэнхээ шалгасан аварга бүтээлүүдээр хийдэг уламжлал цэнхэр гаригт тогтоод хэр удсаныг бүү мэд. Гагцхүү бид энэ жишигтэй хөл нийлсэн нь л чухал юм.

Баавгайн тос...Ийм нэгэн зүйлтэй би таван настай байхдаа анх учирчээ. Тэртээ 1976 оны өвөл шүү дээ. Баавгайтай чихэрнээс өөрийг мэдэхгүй бяцхан амьтан миний чихэнд нэг л өдөр ....

Муухай юм уншлаа. Хэрэггүй ч уншив уу. Мартчихаад за, ямар намайг ингэсэн биш гээд алхъя гэтэл сэтгэл давчдаад чадахгүй нь.

Энэ хорвоогийн аяг ааш бол хүний өөрийнх нь л ааш авир байдаг байна. Хүн энэндээ төөрөлдсөнөө мэдэхгүй хорвоогийн хэцүүг гайхаж, хорвоо гэх эзэн биегүй ойлголттой “хэрэлдэж” амьдардаг. Тэрнээсээ болоод өөрийгөө хорвоотой л үзээд байна гэж төөрдөг. Угтаа бол өөртэйгөө л үзэлцэж яваагаа ихэнхи нь мэддэггүй.