- Монголчууд бид үеийн үед түүхээ бичиж үлдээдэггүй сул талтай явж ирсэн шүү дээ. Тиймээс аль болох бичиж, үлдээж байх ёстой. Зөвхөн нэг өнцөг биш олон өнцгөөс түүхээ эргэцүүлж, дүгнэж байж бүтэн зураглал үлдэх болов уу. Миний өнцөг бол зөвхөн миний л өнцөг. Нэг гэр бүлийн түүхээр төлөөлүүлж, бараг автобиограф маягаар бичихийг зорьсон учраас тэр утгаар нь хүлээж аваасай гэж бодож байна.

Пунцагийн Цагаан гэх энэ эрхмийн тухай та бүхэнд танилцуулах шаардлагагүй дээ.Миний хувьд олон жилийн турш мэдэх, уулзаж албан бусаар мэдээлэл солилцох, улс орны элдэв бодлого шийдвэрийн талаар байр суурийг нь сонирхох, бас сайхан хүмүүсийн тухай сэтгэл догдлон хөөрөлдөх дуртай хүмүүсийн маань нэг юм. Гучаад жил ажил албаны, ах дүүгийн энгийн сайхан харилцаанд явахдаа түүнийг хэн нэгнийг муу хэлж, харааж зүхэж байхыг би нэгээхэн ч удаа үзсэнгүй. Аргагүй дээ, амьдрал үхэл хоёрын дундах сөөмийн зайнд сүүтийгээд зогсож үзсэн хүн учраас, ахин шинэ хүн болон эргэж ирж үзсэн учраас тэр хүний хувьд орчлонгийн ихэнх юм аахар шаахар болж хувирсан шиг надад санагддаг. Ингээд олон түмний хувьд гэнэт л болж бүтэхгүй гэх бараан шошго зүүлгэн гаргаж ирж цовдолсон“Ачит Ихт” гэх компанийн хувьцаа эзэмшигч П.Цагаан бид хоёрын энэ удаагийн хөөрөлдөөнийг сонирхуулъя.

Иргэн Г.Төмөр бол бөөрний донор хүлээн өдөр хоногтой тэмцэлдэн яваа өвчтөн юм. Тэрбээр ийнхүү ярьж байна.