Монголын сэтгүүл зүй маш их бохирджээ. Яг үнэндээ БОХИРДСОН гэхээсээ БУЗАРТСАН гэвэл илүү оновчтой баймаар ч, ийн хэлж үл зүрхлэв.

...Ярьж ч чадахаа байсан хөөрхий аав минь амь тасрахаасаа хэдхэн хормын өмнө гүн хайр шингээсэн харцаараа дохиж намайг өөртөө ойртуулаад, зургаан хуруугаа босгон харуулж, хацрыг минь зөөлхөн илээд өнгөрсөндөө хөөрхий хэмээн өгүүлээд , шинэхэн танилцсан найзын минь нүдэнд нулимс дүүрээд ирэв.

Дөч давсан хэмийн халуунд хөглөрөн нозоорох Энэтхэг орон халуун там мэт. Нөгөө үлгэр туульс, дуу, шүлэг, уран зохиолд дүрслэгдээд байдаг ариун Жагарын талаарх бидний ойлголт ангид аж. Тэр хот, суурин, тосгод нь навсархай, балархай, эмх цэгц гэж үгүй. Орчноор нэг зүс гундуу, бие хатангир хүмүүс, мал амьтан, машин техниктэйгээ холилдон зүг чиггүй язганах.

Аяа, амгай шаргиж, агт морьд үүрсэн янцгаах чимээг сонсохуйд монгол хүн яахан тогтож сууж чадахсан билээ.

Манай улсын боловсролын салбарт 20 шахам жил үргэлжилж буй ШИНЭЧЛЭЛ нэртэй цуврал “аллага” –ийн ээлжит стратеги ажиллагааг гаж донтон солонгос гэр бүл болох эр, эм Мүүний үүсгэсэн ёрын үзэл номлол дор дагаар орсон Б. Насанбаяр гэгч авгай сэдсэнээ олон нийтийн телевизээр ил тод зарлалаа.

Арван наймтай хөвгүүний ам тойрсон армаг, тармаг шиг дөнгөж таваглаж буй нялх ногоо их говийн өнгөнд хэдийнэ чимэг нэмжээ.