Бид жил бүрийн 7 дугаар сарын 11, 11 дүгээр сарын 26-нд улс үндэснийхээ төрийн хоёр их баярыг тэмдэглэдэг уламжлалтай. Тэгвэл 12 дугаар сарын 29 гэж бас нэгэн их баяртай боллоо. Ирэх 7 хоногт тэмдэглэнэ.

Реваншизм (франц хэлний revanchisme, revanche–хөрвүүлбэл “өшөө хонзон”, “хариу үйлдэл”, “өр төлөөс”), реваншист гэхлээрээ тийм үйлийг үйлдэгч – хонзогногч. Олон улсын харилцааны хичээл дээр энэ тухай заадагсан, ухаан нь германы, японы, унгарын, финийн, посткоммунист реваншизм гээд түүхэн сэдвүүд бий.

Даяаршил, харилцан хамаарал, интеграцчилал... өөр юу ч гэнэв, ийм нэр томъёо XXI зуунд биднээс салахгүй. Экологи, хөдөлмөр, мөнгө, мэдээлэл, технологид гарч буй энэ их хувьсал, шилжилт хөдөлгөөнийг хүн төрөлхтөн хүчрэхээсээ өнгөрсөн. Өндөр түвшний

Монгол маань Дорнод Европын посткоммунист орнуудаас дутахааргүйгээр олон улсын эвсэл холбоо, байгууллага, форумд идэвхтэй данслагдаж яваа билээ. Олон сонголтуудын дотроос одоо ямар сонголт үлдээд байнав гэдэгт хойшоо харж тандаж бас нэг хувилбарыг авч үзье.

Хүмүүс их гайхаж байх шиг. Бүгд найрамдах улсаа тунхагласны 90 жилийн ойг өнгөрөгч Лхагва гаригт юу ч болоогүй юм шиг, жирийн саарал өдрүүдийн адилаар өнгөрүүлчихснийг. Уг нь тэгш тоотой ой юмсан.

Бага байхад бид энэ дууг хоороор дуулж Пионерийн ордны шалгаруултад тэнцэж, баярын концертод дуулж байсансан...