Монгол Улсад орчин цагийн Дипломат алба байгуулагдсаны 105 жилийн ой 2016 оны 12 дугаар сарын 29-нд тохиож байна. Тусгаар тогтнолоо сэргээсэн гэдгээр “1911” оноор авч хэвшсэн нь ГХЯ-ныхны хувьд маш зөв, ухаалаг алхам, гэтэл зэвсэгт хүчний ойг 1921 оноор, Санхүүгийн албаны ойг 1921 оноор гэхчлэн бүтэн 10 жилийг орхигдуулсан нь түүхийн харалган бодлого гэж дүгнэхэд хилсдэл болохгүй.

Анкарад Оросын Элчин сайдыг хамгаалалтын түрэг цагдаа буудаж хороосон хэрэг 2016 оны дэлхийн сод гоц үйл явдлуудын нэгэнд гарцаагүй бичигдлээ. Оросын ба орчин цагийн дипломатын түүхийн хамгийн эмгэнэлтэй үйл явдлын жишээ болж мөнхөрлөө. Энэ явдлыг нэг хэсэгтээ, магадгүй ойрын хэдэн жил шувтан ярина. Анхааруулж, сэрэмжүүлэх гашуун сургамжийн жишээ болгоно.

”Мөнгөн хурим” гэдэг шиг ”мөнгөн ой”-гоо ёслол төгөлдөр, сүрлэг бахдам тэмдэглэсэн энэ сургууль маань МУИС-ийн нэрийн хуудас, нүүр тахлах нэг чухал салбар сургууль нь болж ирсэн, удахгүй ГХЯ-ны нэрийн хуудас болоход тун ойртсон нь энэхүү ойн арга хэмжээнүүдээс харагдлаа.

Өнгөрөгч зун хүүхдүүдтэйгээ “Аварга-тосон” нууранд хэд хоног амарлаа. Зууртаа Хэнтий аймгийн хоёр сумаар орлоо. Өдөртөө нууранд умбаж биеэ шарчихаад орой нь майхнаа хээр барин амарч байлаа. Хэрлэн голын хөвөө, хадан цохион уулын бэл, малчны хот, сумын төвийн ойролцоо бууж суун малчин айлуудаар орж, мах шөлөө залгуулж байлаа.

Энэхүү лут үг XIX зууны Британийн суут улс төрч Xенри Жон Темпл Палмерстоны амнаас 1848.03.01-нд Нийтийн танхимд цууриатсан юмсанж. Ямар ч өнцгөөс, хэзээ ч, хаана ч ухаж бодсон яалт ч үгүй үнэн, зөв үг.

Ер нь би бол нас харгалзахгүйгээр мэдлэг мэргэжил, сонирхлоороо ахмад хүмүүстэй нөхөрлөхийн үлгэрийг насан туршдаа үзүүлж өгч байгаа хүн гэж өөрийгөө боддог.