Ахмад багш доктор Л.Норовсүрэн гэж найз маань «Монголын нийтлэл» хэмээх бүтээлдээ миний уран бүтээлийн талаар хэрхэн өгүүлснээ надад софтоор илгээснийг хоёр хуваан baabar.mn дэх сайтдаа тавья гэж шийдлээ.

Явж явж эх орны маань иргэдийн дийлэнхи нь жолооч, худалдагч, нийтийн хоол гэсэн хоёр гуравхан мэргэжил сонгочихтой зэрэг энэ улс хөгжих үү? Улсын сан арвижих уу? Мөнгө босох уу? Бид дэлхийн олон бизнест эрх тэгш, нүүр бардам оролцох уу? Сайн бод доо! Нэр хүнд байх уу?

Дахиад л улигт сэдвээ хөндөе! Манай улс ер нь яачихсан юм бэ? Хөгжиж дэвжиж өгөхгүй, бүр санаатайгаар түүнийг ард иргэд нь саатуулж байгаад зэвүүцээд ундууцаад бичихээс аргагүй болж байна.

Монголчууд “Таньдаггүй бурхнаасаа таньдаг чөтгөрөө дээдэлдэг” учраас явж явж энэ сонгуулиар УИХ-д олонхийг МАН, АН хоёр намынхан л бүрдүүлчих болов уу. Сонгогчдын ихэнхи нь ийм бодолтой байхыг үгүйсгэхгүй.

Гуйлгачин амьдрал маань ханахыг мэдэхгүй өлөн хоосны сэтгэхүйг бидэнд суулгачихжээ. Ханадаггүй, арилдаггүй шуналын дэв, уутлахын дэв, өлөн тархи, өлөн нүд мөнхөд дагалддаг. Тийм нэгэн нийгмийн өвчин өнөөгийн Монголд байнаа.

Нийгэмд буцалж өрнөж буй үйл явдлуудад хариу өгөхөөр 2021 оны нийтлэлээ эргэж толилуулъя. Дөрвөн жил чилийтлээ өнгөрчхөөд байхад өөрчлөлт, дэвшил байхгүй байгаад л цухалдаад ийм шийдэлд хүрлээ. Хүлцэн уншина уу. ЦЭГЭН ЦОХИЛТ гэж нэрлэхээс өөрөөр нэр томьёо олдоггүй ээ!