... Олон жилийн өмнө энэ явдал болсон билээ. Намайг Дэлгэр гэдэг. Тэр үед би Украйнд уул уурхайн их сургуульд сурдаг байсан юм. Тэр жил 1974 оны зун би оюутныхаа зуны амралтаараа Улаанбаатарт ирсэн байлаа. Тэгэхэд би үнэндээ юу ч хийдэггүй байв. Хаяа ном уншина. Телевиз харж хэвтэнэ, ерөнхийдөө ихэвчлэн унтана. Заримдаа би хийх ажилгүй дэмий алхана.

Би Хулангийн фото зургийг урдаан гаргаж тавиад, гартаа үзгээ бариад ширээний ард суув. Би юу гэж эхлэх, чухам юу гэж бичихийгээ мэдэхгүй байлаа. Тиймээ захидал бичнэ гэдэг тун ч амаргүй ажил ажээ...

Би Москвад нэг хонов. Маргааш орой нь Москва-Кривой-Рогийн галт тэргэнд суугаад өглөө эрт 7 цагт би Днепропетровск хотод ирлээ. Би төмөр замын вокзалын хажуухнаас трамвайнд сууж, оюутны дотуур байрандаа ирсэн бөгөөд жижүүр эмэгтэйгээс өрөөнийхөө түлхүүрийг авч өрөөндөө оров.

... Маргааш өглөө нь би босоод би ойр зуур хэрэглээний эд зүйлсээ хуучин хүрэн чемодандаа чихэж аваад автобусанд сууж галт тэрэгний вокзал дээр ирлээ.

Хулан тэр бүсгүй ихэвчлэн нимгэн цайвар цагаан цамц эсхүл жижигхэн олон цэцэгтэй цагаан шаргал өнгийн ноосон цамц, цэнхэр хөх өнгийн джинсэн өмд өмсөнө.

...Улсын баяр наадмын дараахан, тэр өдөр... Бямба гараг байлаа. Би өглөө эртлэн босоод үдийн алдад Нисэх тосгонд ирэв. Бүлээхэн чийглэг зөөлхөн салхи үлээж, тэнгэр цэнхэртэн дуниартана.