Өнгөрсөн долоо хоногт Монгол шилтгээнд болсон PLAY TIME 2012 амьд хөгжмийн наадамд нийт 52 хамтлаг ая дуугаа өргөлөө. Эдгээр хамтлагуудын аль нь ч төр засгийн шийдвэрээр байгуулагдаагүй бөгөөд нийгмийн өмнө ямар нэг хариуцлага хүлээгээгүй юм. Хамтлагуудын ес нь л монгол нэртэйгээс гадна “үзэл суртал”-д нийцэхээр нь ч ховор.

О.Номинчимэг нарын санаачилсан гэх Тамхины хяналтын тухай хуульд нэмэлт, өөрчлөлт оруулах төсөл бол хүүхдийн нэр, үхлээр далайлгасан филантро-хаант засаглалын загвар юм.

Өнгөрсөн арван жил төгрөгийн уналт, үнийн өсөлтийг амьдралаараа мэдэрсэн монголчууд МАН-ын хагарлаар Монголын төр засаг ёс суртахуун хийгээд эрхзүйн чадамжийн хувьд ёроолдоо хүрснийг хагас хугас ч болов сонсоцгоолоо. Жигшлээ, халаглалаа, хараалаа. Ардчиллаас хойш хамгийн урт хугацаанд засаг барьж, төрийг Улаан булан болгосон Л.Оюун-Эрдэнэ Монголыг адагт нь тултал муутгасан байгаасай билээ, ер нь тэгсэн ч байх.

Гэтэл сургууль гэдэг ганц байшин барилга биш. Хүүхэд шуугилдах их өргөөнд эзэд хэрэгтэй. Тэднийг МУБИС дангаараа бэлтгэх дархан эрх эдэлдэг. Энэ сургуулийг жилд 4 000 оюутан төгсдөг ажээ.

Цагдаагийн ерөнхий газар (ЦЕГ) санаачлан, Монголын сэтгүүлчдийн эвлэл (МСЭ)-тэй хамтарч “Сэтгүүлч ба эрх зүйн орчин” сургалт явууллаа. ЦЕГ-ын санхүүжүүлсэн сургалтад хэвлэл мэдээллийн 40 байгууллага урьснаас 24 нь л төлөөлөгчөө илгээжээ.

МА(х)Н-ын түүх урт. Сайн юм бий бий, муу нь ч бас мундахгүй. Дангаараа төр барьж байх үедээ гурвантаа иргэдийнхээ өмчид халдсан намтартай. 1929 онд Х.Чойбалсан феодалын хөрөнгийг биечлэн хураасан бол түүнийг нас бармагц Ю.Цэдэнбал монголчуудаас малыг нь хамаад авчихсан. Баян хоосны ялгааг арилгаж, өөрийн гэх өмчгүй үгээгүйчүүдийн нийгэм байгуулах гэсэн бүтэлгүй туршилт л гэж өнөөдөр бид ойлгодог.