Их сургуульд багшаар ажилласан анхны жил маань байлаа.

Буддаг үр үндэс гэж үзвэл Хотэй түүнээс ургасан модны цэцэг жимс. Буддаг ойлгоё гэвэл Хотэйг ойлгохыг хичээ. Түүнийг Инээмтгий Будда гэж хүмүүс дууддаг нь оносон хэрэг. Будда Хотэйн дүрээр заларчээ. Будда Хотэй дотор инээж байлаа. Гэгээрэл оройн титэмдээ гэрэлтэн туяарсан нь тэр аж.

Будда нөгөө ертөнцийн тухай ярьдаггүй. Тэр зүгээр л энэ ертөнцөд яаж амьдрахыг заадаг. Дотоод чанадын хоосон чанараа элдэв түйтгэрээр хааж халхлалгүй сэрүүн тунгалаг, сэрэмж төгөлдөр байхыг сургадаг. Энэ ертөнцөд сэрүүн тунгалаг оршиж чадах юм бол ертөнц чам руу халдаж чадахгүй.

Гуниг зовлон, өвчин барцад юу тохиолдовч гурван эрдэнийн авралд шүт. Явдал суудал тутамд ачит багшаа зулай дээрээ санан, адист гэрлийн хур буухыг мэдэрч, амьсгал бүртээ нинж хайрыг агуул.

“Хүйснээс бадрах наран мэт билгийн гал дээш түгэхүйеэ оройн хүрдэн – их амгалангийн агуйд хуралдсан бодь шимийн мөс хайлж, ариун мөрөн болон урсаад бүх бие сэтгэлийг хамт төрсөн жаргаланд уусгана” хэмээн Баясгалант Очирын тантарт өгүүлдэг.

Өглөө бүрийг шинэ өдөр, шинэ боломж хэмээн талархан угтаарай. Оршихуй үнэхээр өгөөмөр ажээ. Хэчнээн олон өдрийг чи дэмий балай өнгөрүүлэв? Гэлээ ч чамаас нүүр буруулсангүй, дахин шинэ өдрийг бэлэглэж байна. Ямар их аз завшаан, амин шимийг үрэн таран хийв ? Гэвч оршихуй чамд итгэсээр шинэ боломжоо хайрлаж байна.