Өнөөдрийн монгол оронд эмэгтэйчүүд маань амьдралын шаардлагаар олон янзын хүнд хүчир ажлуудыг ганц үг ган гэхгүйгээр хийгээд явааг та бид бэлхнээ харсаар байна.

Зиаа....! Гээ л нэг бичлэг эхэлж байсан юм би түрүүн. Тэгсэн ганцхан тийм үг бичээ л кийбоордоо дэрлээд тасарч таарсан байна.

Амьдралдаа анх удаа Шадивлангийн лаагар дээр байхдаа морь харж билээ. Энэ бол чишин морь биш жинхэнэ морь юм шүү. Тэр морь лаагрийн манаачийн морь байлаа.

Юм хараад сууж байтал нэг зохиол дээр гүрүүшиг* гэсэн од хатгасан үг гараад доор нь, ”* гүрүүшиг-Кружка буюу ачигч гэсэн орос үг” гэсэн байхтай таарав. Энэнээс улбаалаад дээр зурагтаар харсан юм санаанд ороод.

Намайг цэцэрлэгт байхад байсан 4 багшийг би сайн санадаг. Өөр багш байсан үгүйг мэдэхгүй.

Хүлээс олон янз. Миний амьдралдаа анх харсан хамгийн сүрхий хүлээс бол Дарийн найзын 2 шууг нийлүүлээд чивчиртэл уясан хүлээс байлаа. Дарь ч мөн өөрөө хүлэгдсэн байсан ба тэднийг хувьсгалын эсэргүүчүүд хаднаас шидчихдэг юм. Энэ одоо нэрий нь мэдкүү дээр үеийн нэг хар цагаан кино л доо.