За яахав эхлээд бол гэрээсээ гарахдаа ”үзэсгэлэнгийн нээлт”-д орох гэж байгаагаа хавийн хүмүүстээ мэдээлэх дайны мэдрэлтэй л байлаа. Харин замдаа маазарч, очих газраа хайж энд тэндгүй тэнэж явснаас ч бус ердөө яваад оронгуут янз янзын үй түмэн хүн байхыг хараад л хаана яах гэж ирсэнээ таг мартдаг юм билээ.

Энэ засгийн хүйтнийг... юу энэ гадааны хүйтнийг засгийн юунд нь өгөөд...Өө энэ одоо байтлаасаа эфээмийн хөтлөгч шиг хөглөх нээ. Тархи царццым шиг байна. Цайнаасаа ганц балгаадхая.

Нээрээ энэ ууц яагаад ийм үнэтэй байгаам бэ? Магнай дарга анхааралдаа авч үний нь буулгаж өгөөч. Тэгээд заржаагаа хүний нь торгоод, дөрөв тав амбаардаад хөөж өгнө үү. Та бол яаг чадна. Бас нээрээ манай найзын дарга танд хандах байх шүү. Найз харин цалингаа нэмүүлье гэж даргынхаа дургүйг хүргээд, дарга нь манай ажилтан их цалин нэхээд байна, энэ шударга явдал мөн үү гэсэн бичиг явуулах гэж байгаа гэсэн.

Сурталчилгааны хугацаа дууслаа даа ингээд. 00 цаг хүртэл одоо хөл толгойгоо сольж байгаа.

Өө энэ жишээ тийм ч оновчтой болсонгүй ккк. Тэгвэл гаднаас орж ирэнгүүтээ хог асгах хэрэг гарвал дараа нь гараа угаах уу эсвэл угаачаад хогоо асгаад дараа нь... Энэ хэтэрхий сунжирсан жишээ болох шинжтэй болчлоо, болихоос.

Хэн нэгний аз нь сүрхий шовойгоод байгаа тухай дуу намуухан явахын хажуугаар хаа нэг сэрээ хутга шаазан тавагтай харших чимээ,