Би ямар нарийн ширийн юм ойлгох биш. Доллар өсөөд байна гэхийг сонсоод номон завсар хавчуулаад гэрийнхээ ишгааванд далд хийсэн арван доллароо гаргаж харлаа. Өсөөд тавь, ядаж хорь болцон байх ч юм билүү. Тэгсэн яг хэвээрээ шүү. Найздаа ярилаа тэрийгээ.

Бидний эхлэл болсон хайрт эмэгтэйчүүдийхээ тухай нэг ч бичээгүй хэрнээ хорвоогийн бусад хэрэгтэй хэрэггүй явдлуудыг бишгүй бичсэн байхам даа би. Энэ муу шүү.

Тэр чуулганы индэрт зогсож байхдаа бол царайгаараа өмнөх Ерөнхий сайдаасаа аргагүй өөр харагдаж байсан. Улс орны байдлыг ярихдаа хөмсгөө зангидсан. Яагаад ийм болсныг ярихдаа бухимдсан. Шийдвэрлэхэд шийдвэр төгс байгаагаа хэлэхдээ бүр хөмхийгөө зууж байв. Популист новшнуудаас айхааргүй, тэр битий гартаа бүлтэй цочир ууртай хүн шиг санагдаж байлаа.

Хорлоо цайны цаг дуусжуу гүй юу гэж жаахан зовниод цагаа харахаар тонгойтол нүднийх нь буланд нэг юм хөдлөж харагдав. “Гөлөг үү дээ” гээд лавшруулан хартал гэдэс нь түхэлзэн амьсгалсан нэг хүүхэд цус нөжөө гоожуулан нүдээ аниад хэвтэж байх нь тэр. Хорлоо хамраа дараад бушуухан хажуугаар нь зөрөв.

Залуучууд илүү ихээр үгүйлэгдэж байна

Тосы нь тааруулаад сэгсэрцэн таваг дүүрэн сайхан цуйван.