Миний муу оготно шиг машаан маань өглөө бөмбийсөн цагаан юм байжийнэ.

“Black hawk” нисдэг тэрэг чамгүй чанга дуутай. Зорчигчид ар араасаа цувран дохиогоор орж сууна. Хав хар баг, сүртэй өмсгөлтэй хамгаалагч цэрэг үүнийг 2 хуруугаараа маш ойлгомжтой хийх. Баруун, эсвэл зүүн. Чи, эсвэл чи түрүүлж ор.

Дуртай гар нь ирээд загнаад, ийшээ тийшээ яваад энийг ингээд аваад ир гэж болдог, авч яваад барилга бариулж, юу ч хийлгэж болдог туранхай бор хүүхдүүдийг цэрэг гэнэ. “Өө хүн биш цэрэг байна” гэдэг хэлц үг ч бий. Цэргийн дарга нар гэвэл харин архи уусан, нөгөөдүүлээ байсгээд л цохиж унагасан нөхөд нүднээ бууна. Хүүхэн харвал бүр “галзуурч” алдана.

Яасан ч намбагүй сарвайсан хар хогов (Энд орсон хар гэдэг үг өнгө заасын биш шүү.

Өнөөдрийн монгол оронд эмэгтэйчүүд маань амьдралын шаардлагаар олон янзын хүнд хүчир ажлуудыг ганц үг ган гэхгүйгээр хийгээд явааг та бид бэлхнээ харсаар байна.

Мааслтай талх мааслаараа унах магадлал нь гурав хүрээгүй бацгаанууд гутлаа буруу харуулж өмсөхтэй бараг адилхан. Май гутлаа өмс гээд өгчүүл 10-аас нэг нь л зөв харуулах байх.