Гүүрний урд байдаг мишээл төвд энэ сарын 21-нд эхэлсэн мэдээллийн технологи, харилцаа холбооны салбарын үзэсгэлэн өчигдөр дууслаа. Хүн багширч байна. Залуус, хүүхдүүд их байна.

Тэрхүү алтан шар дээлт нүүрнийхээ үрчлээ болгонд хорон санаа тээсээр инээд нь хүрэн холдлоо. Харин чөтгөр сүүтэгнэн алга болов.

Энд тэндхийн ёолк энтэр давхцаад, хажуугаар нь эмлэгт 2 хоног алдаж манарсаар байтал хорь арван нэг яг гарах болцон байшд. Шинэ жилийн мэнд хүргэе! Одоо олуулаа нийлээд оны онцлох үйл явдал, хүн амьтанаа нэрлий даа энэ чинь. Хоёр оны зааг дээр нэг сайхан тэгдэг уламжлал бий сэн айн.

Намар болохоор би бага насаа дурсдаг. Уржнан ангийн охин Чимгээг том давсагтай байсныг нь дурссан. Нодлин төгрөг хорийн талхыг дурссан. Энэ жил яадын билээ...

Монгол орныг бяслаг шиг баахан зүсцэн байгааг аймаг сум гэнэ. Нүдэнд харагдахгүй л дээ. Газрын зураг дээр л харагдна.

Амьдралдаа анх удаа Шадивлангийн лаагар дээр байхдаа морь харж билээ. Энэ бол чишин морь биш жинхэнэ морь юм шүү. Тэр морь лаагрийн манаачийн морь байлаа.